Çocukların okulda başarı mı başarısızlık mı yaşamasını istersiniz? Başarı dediğinizi duyar gibiyim. Hatta bazen okul başarısını hayatta başarılı olmalarının önüne bile geçirebiliyoruz. Ama çok net bir paradoksa göre çocuklarımızın gerçekten başarılı olmaları için önce nasıl başarısız olacaklarını öğrenmeleri lazım.
Yapılan araştırmalara göz önünde bulundurulursa; usta patencilerin egzersizleri sırasında düşük seviyedekilere göre daha çok düştükleri görülmüştür. İlk bakışta çelişkili bir düşünce gibi görünmektedir. Peki bu gayet başarılı olan patenciler neden daha fazla düşmektedirler?
Başarısızlık Mı, Kolayı Seçmek Mi?
Aslında sebep oldukça belirgin. Usta patenciler kendilerini pratik yaptıkları sırada kendi limitlerinin üstündeki atlayışlarla zorlamaktadırlar. Bu durum neden daha fazla düştüklerini, aynı zamanda nasıl daha hızlı öğrendiklerini açıklamaktadır. Japon buz patenci Shizuka Arakawa ölçümlerine göre başlangıçtan olimpik şampiyon olana kadar 20,000 kez düşmüştür. Düşük seviye patenciler ise oldukça farklı bir yaklaşım sergilemektedirler. Onlar pratikleri sırasında halihazırda kolaylıkla yapabildikleri atlayışları tekrarlarlar ve kendi konfor alanlarında kalmaya çalışırlar. Bu da neden düşmediklerini açıklamaktadır. Yüzeysel olarak bakıldığında iki ayakları üzerinde durabildikleri için kendilerini çok başarılı saymaktadırlar. Fakat gerçek şu ki, hiç başarısız olmazsanız, ilerleme kaydedemezsiniz.
Patenciler için geçerli olan bu durum gerçek hayatta da görülebilmektedir. James Dyson 5 yıl ve 5.126 hatalı prototipin ardından, ilk toz torbasız elektrikli süpürgeyi geliştirmiştir. Bu başarısızlıklar aslında öğrenmenin asıl yoluydu. Dyson bu durum için: “Yeni fikirleri denemeden yeni teknolojiler üretemezsiniz ve terslikler çıkmadan öğrenemezsiniz. Başarısızlık icat etmenin temelidir” demiştir.
Çocuklarımız Başarısızlığı Tatmalı Mı?
Çocuklarımıza geri dönmeye ne dersiniz? 1970lerde eğitimde yapılan bir hata çocukların başarıya kolay ulaşmasını sağlayarak özgüven aşılamaktı (sınavlarda 
aşılması gereken barajlar düşürülmüştü). Bunun sonucu çocukların öz saygısı başarı ile bağlandı. Böylece risk almaktan kaçınan ve zor bir durumla karşılaştığında bunun üstesinden gelemeyen çocuklar yetişmiş oldu.Bizim de tekrar bu düşünceyi yaşatmamız gerekir. Bu karmaşık dünyada, başarısızlıkla karşı karşıya gelmek kaçınılmazdır. Başarısızlıkla yüzleşmek için dirençli ya da esnek olan bireyler ve kurumlar, bunlardan ders çıkaracaktır. En nihayetinde diğerlerini gölgede bırakacaktır.
Başarısızlığınızı kucaklayın! Belki de ondan öğreneceğiniz çok şey vardır 🙂
Kaynaklar
Syed M. (2016). Why failure is the key to flying high. The Guardian. (Kısaltılarak Çevrilmiştir)
