Psikopatların kendileriyle yapılan yeni araştırmalar, yetişkinlerde pişmanlık duygularını inceledi ve bu çalışmalar çocuklardaki antisosyal davranışlara müdahale edilebileceğini ortaya çıkardı. Buna ek olarak, bir sinirbilimci tarafından 2013 yılında bu durumu kanıtlayan ve destekleyici bir ortamın rolünü vurgulayan bir çalışma yayınlanmıştı.
Psikopatların hislerden yoksun olduğu inancının aksine, Yale News sadece, psikoloji ve psikiyatri yardımcı profesörü Arielle Baskin-Sommers’ın çalışmalarını vurguladı. Bu çalışmalarda Sommers’in ekibi, psikopatların pişmanlık duyduklarını ancak kendilerinin kişisel olarak etkilendiği takdirde ortaya çıktığını vurguladılar.
Duygulara gelince, Yale ve Harvard araştırmacıları şunları kaydetti: “Psikopati, antisosyal davranışın kalıcı olması ve psikopat kişinin, bu davranışın sonuçları için pişmanlık duymaması ile ilişkilidir. . “
Yani, bir psikopatın pişmanlık duyguları başka bir kişiye zarar verme durumunda herhangi bir aktivite göstermemesine rağmen, kendini etkileyen olaylarda yüksek oranda pişmanlık sergiledikleri görülmüştür. Araştırmacılar bu pişmanlığın, bir bahiste kaybetmeye yol açan kötü bir karar vermek gibi, yani kişisel kaybın ön planda olduğu durumlarla bağlantılı olduğunu tespit etmişlerdir. Fakat yine de bu kişiler hatalarından herhangi bir ders çıkarmamaktadırlar.
Çocuklar ile ilgili olarak, Ağustos 2016’da, Florida International Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan Samuel W. Hawes ve arkadaşları, Journal of Child Psychology’de; erken yaşta psikopati belirtileri gösteren erkek çocuklara yönelik “kişilerarası hissizlik ve bağlanma sorunları” adı altında bir müdahale programı önerdi. Hayvanlara ve diğer çocuklara karşı saldırganlık ve hatta zulüm sergileyen çocukların, daha sonraki yaşlarda psikopati geliştirme riski çok yüksek bulunmuştur. Bu tarz çocukların, yayınlanan bu program sayesinde var olan eğilimlerinin en aza indirgenebileceği savunulmuştur.
Araştırmacılar, ergenlerin sapkın olan bir grubun parçası olabilmek için suçlu davranışlar sergiledikleri ve suçlu davranış sergileyen kişilerle daha fazla zaman geçirdiklerini bulmuşlardır. Hatta bu ergenlerin, ahlaki olarak uygun davranış sergileyen yaşıtlarını yargıladıklarını gözlemişlerdir. Araştırmacılara göre; risk altındaki çocuklar genellikle yüksek düzeyde olumsuz ebeveynliğe maruz kalmaktadırlar. Bu nedenle, hedeflenen erken müdahale, yetişkinliğe geçilmeden önce tehlikeli antisosyal davranışları önlemeye yardımcı olması açısından, hayati önem taşıyabilir.
Irvine Üniversitesi’nde psikiyatri ve insan davranışı profesörü olan sinir bilimci James Fallon 1990’dan beri psikopatların beyinlerini incelemektedir. Araştırmacı, Alzheimer hastalarının beyinlerini inceleyen bir projeye imza atmıştır ve kontrol grubunda kendi ve aile üyelerini kullanmıştır.
Fallon, psikopatlar ve şiddet suçu işleyen kişilerin beyin tarama sonuçlarına baktıktan sonra, empati ve etikten sorumlu beyin merkezlerinde azalmış bir sinir aktivitesi deseni bulmuştur. Ailesine ait bu örneklere baktığında ise aile bireylerinden birinde de aynı desene rastlamıştır. İlginçtir ki; bu beyin onun beynidir !
Fallon tüm bu bulgularını 2013 yılında çıkardığı İçimdeki Psikopat : Beynin Karanlık Tarafına Yolculuk adlı kitabında toplamıştır. Onun ortaya attığı şey, yapılan son çalışmalarla güçlendirilmiş görülmektedir. Psikopatlar için erken müdahale ve daha sevecen, ilgili bir ortam onların daha bilinçli seçimler yapması ve başkalarına karşı merhamet duygularını geliştirmesi için önemlidir.
